Tunezja

Podstawowe informacje

Język urzędowy: arabski

Stolica: Tunis

Ustrój polityczny: republika

Niepodległość: od Francji 20 marca 1956

Jednostka monetarna: dinar tunezyjski (TND)

Strefa czasowa: UTC+1 - zima UTC+2 - lato

Hymn państwowy: Himat Al Hima (Obrońcy Ojczyzny)

Kod samochodowy: TN

Kod telefoniczny: +216

Położenie

Tunezja położona jest w Afryce Północnej i zajmuje powierzchnię wielkości połowy Polski. Wybrzeże Tunezji na północy i wschodzie opływa Morze Śródziemne. Północ kraju jest górzysta (góry Atlas) i gęsto zalesiona. Im dalej na południe, ukształtowanie terenu zmienia się w coraz bardziej płaskie i suche aż do obszaru szotów (słone jeziora, zazwyczaj wyschnięte) wyznaczających początek strefy saharyjskiej.

Klimat

Na wybrzeżu klimat śródziemnomorski - w okolicy Bizerty bardziej morski, wilgotny, na wschodnim wybrzeżu suchszy, z większymi amplitudami temperatur - dobowymi, rocznymi.

Historia

W 814 p.n.e. Fenicjanie założyli Kartaginę (obecnie przedmieścia Tunisu), która po latach świetności i rywalizacji z Rzymem została kompletnie zniszczona w wyniku trzeciej wojny punickiej w 146 p.n.e. Prowincja rzymska "Africa" (ze stolicą w Kartaginie) stała się spichlerzem Rzymu i przeżywała kolejny okres rozkwitu aż do upadku Cesarstwa. Po okresie rządów Bizancjum, w efekcie prób opanowania Afryki przez Arabów, w 670 r. został założony Kairuan jako baza ekspansji islamu. Od 800 r. rządziło tu wiele dynastii, między innymi Hafsydzi, aż do 1574 r., kiedy kraj został włączony do Imperium Osmańskiego. W 1881 r. rozpoczął się okres prorektoratu francuskiego i trwał do 20 marca 1956 kiedy Tunezja odzyskała niepodległość. Rok później została proklamowana republika i na czele państwa stanął Habib Bourgiba 7 listopada 1987 r. prezydentem został Zin Al-Abidin Ben Ali.

Święta narodowe

• 20 marca - Dzień Niepodległości (1956) - rocznica odzyskania przez Tunezję niepodległości.
• 25 lipca - Święto Republiki (1957) - rocznica objęcia przez Habiba Burgibę urzędu prezydenta.
• 13 sierpnia - Tunezyjski Dzień Kobiet - wszystko jest wtedy pozamykane i kobiety są najważnejsze
• 7 listopada - Święto Nowej Ery (1987) - rocznica objęcia przez Zina Al-Abidina Ben Aliego urzędu prezydenta.

Ludność

Gęstość zaludnienia : 60,6 osób/km².

Przyrost naturalny: 1,12%.

Grupy etniczne:

• Arabowie 97%
• Berberowie 1%
• Europejczycy 1%
• Żydzi i inni 1%

Religia:

• islam (sunnici) 98%
• chrześcijaństwo 1%
• judaizm i inne 1%.

Analfabetyzm: 33%.

Obowiązujące języki:

• arabski - dialekt zachodni (urzędowy)
• francuski (handlowy).

Obyczaje

Tunezja jest najbardziej liberalnym krajem arabskim, o czym świadczą m.in. rozbudowane prawa kobiet. Kobiety zawdzięczają to pierwszej żonie Habiba Burgiby, która była Francuzką. Niektórzy uważają, że to ona przekonała męża do kilku wielkich reform m.in. zniesienia wielożeństwa, zniesienia noszenia tradycyjnych chust przez kobiety (Burgiba nazwał te chusty wstrętnymi szmatami), kontrolowanie rozwodów przez sądy (w tym równe prawa do dzieci), dopuszczenie kobiet do szkół, parlamentu, władzy i innych form życia publicznego. Jednak należy zauważyć że we Francji aż do 1970 roku (do wejścia w życie ustawy z dnia 4 czerwca 1970) obowiązywało tzw. puissance paternelle to znaczy tylko ojcu przysługiwała władza rodzicielska po rozwodzie.

W 1967 roku Bourgiba zalegalizował również aborcję, obecnie jest dostępna na życzenie kobiety i bezpłatna (istnieje również legalna prostytucja oraz domy publiczne).

Jeżeli kobieta jedzie samochodem i przekroczy prędkość, to wtedy policjant nie ma prawa jej zatrzymać, ani wystawić mandatu. Może jedynie się do niej uśmiechnąć i jej pomachać.

Tunezyjskie kobiety stanowią prawie 12% członków Tunezyjskiej Izby Deputowanych i ponad 20% członków w radach miejskich. Mają również znaczącą rolę w rządzie i dyplomacji (w tym min. na takich stanowiskach jak gubernatorzy prowincji, prezydenci miast, sekretarze stanu, ambasadorowie...). Młode kobiety stanowią 55% studentów na uniwersytetach.

Z drugiej jednak strony, nadal istnieją pewne konserwatywne miasta - na południu kraju, gdzie przestrzegane są stare obyczaje. Dziewczęta nie mogą chodzić same po ulicach, po godzinie 18 nie wychodzą z domu. Ponadto chodzą w ubraniach zakrywające nogi i ramiona. Najbardziej konserwatywnym miastem w całej Tunezji jest Sfax.

Najciekawsze miejsca

Mahdia: miejscowość położona na wybrzeżu Morza Śródziemnego. Znajduje się w pobliżu Monastiru i Sousse. Plaże tu są czyste, piaszczyste i szerokie a za dodatkową opłatą można zaopatrzyć się w parasole i leżaki. Na wybrzeżu panują doskonałe warunki do uprawiania sportów wodnych i plażowych.

Monastir: jest to miasto portowe, posiadające stare miasto, port rybacki i jachtowy oraz imponującą twierdzę obronną. Monastir jest jednym z najczęściej odwiedzanych ośrodków turystycznych Tunezji. Liczne hotele o zróżnicowanym standardzie oferują możliwość uprawiania rozmaitych sportów wodnych. jet-ski, parasailing, nurkowanie, narty i rowery wodne

Sousse: jest to jeden z najstarszych portów morskich na całym wybrzeżu Morza Śródziemnego, pamiętający czasy wojen punickich. W dawnej stolicy Sahelu odnaleźć można liczne ślady bogatej i fascynującej historii kraju. Otoczone murem Stare Miasto - medina - kryje w sobie wiele cennych zabytków.

Hammamet: Miasto to często określa się mianem "rajskiego ogrodu" lub "miasta jaśminu". Położone jest nad zatoką Al-Hammammet. Jest to najstarsza tunezyjska miejscowość turystyczna , a do jej największych zalet należy piękna piaszczysta plaża. Panują tu również wspaniałe warunki do uprawiania różnych sportów wodnych, takich jak windsurfing, narty wodne czy loty na spadochronie.